- Pierwsze informacje o Locorotondo, a właściwie wówczas jeszcze Rotondo pochodzą z 1195 roku, kiedy to wiejska osada należała do benedyktyńskiego klasztoru św. Stefana w Monopoli
- Pierwsze domostwa na wzgórzu były budowane obok siebie na planie koła. I tak na przestrzeni lat osada rozrosła się oplatając całe wzniesienie
- Współczesna nazwa Locorotondo (loco – miejsce, rotondo – okrągłe) nawiązuje właśnie do kolistego kształtu starego miasta
- Na płaskim i urodzajnym terenie poniżej wzgórza rozwijało się rolnictwo. Już w dawnych czasach teren ten porastały gaje oliwne i winnice. Dziś także na balkonach poniżej starówki rosną liczne krzewy winorośli, z których produkuje się lokalne białe wino Locorotondo DOC
- Wzgórze góruje nad całą okolicą, dlatego z różnych punktów widokowych starówki rozciągają się piękne panoramy na dolinę Valle d’Itria
- Niezwykłe widoki rozciągają się także z tarasów parku miejskiego znajdującego się tuż obok Porta Napoli, czyli okazałej bramy miejskiej która prowadzi na starówkę
- Starówka w Locorotondo przypomina zabudową inne miasta Apulii. Jest to labirynt białych uliczek, placów i uroczych zaułków. Prócz tego w mieście pełno jest pałaców, kościołów oraz sklepów z pamiątkami i kolorową ceramiką
- Oprócz okrągłej białej zabudowy charakterystycznym elementem w panoramie miasta są spadziste dachy Cummerse, służące do zbierania wody deszczowej za pomocą bocznych rynien
- Locorotondo znajduje się na liście Borghi più belli d’Italia czyli „najpiękniejszych małych miasteczek Włoch”
- Miejscami najchętniej odwiedzanymi przez turystów są: górująca nad starym miastem barokowa katedra św. Jerzego Męczennika (Chiesa Madre di San Giorogio), wciśnięty między kamienice kościół św. Mikołaja (Chiesa di San Nicola di Myra) oraz niewielki plac Piazza Vittorio Emanuele
