- Nazwa powstała z połączenia niemieckich wyrazów : „land”- kraj i „krone” – korona
- Okolice Lanckorony były popularnym miejscem polowań, dlatego Kazimierz Wielki założył tu osadę
- Najważniejszym miejscem Lanckorony jest rynek, wokół którego znajduje się malowniczy zespół drewnianych domów z drugiej połowy XIX wieku
- Obecna zabytkowa zabudowa rynku to efekt odbudowy, gdyż pożar strawił oryginalne drewniane chaty
- W pożarze stodoły, podpalonej w wyniku zemsty za mianowanie proboszczem parafii przyjezdnego księdza spłonęło w sumie 79 domów wokół rynku
- W chwili odbudowy istniało miejscowe prawo mówiące, że koniec dachu oznacza także koniec posiadłości gospodarza (dlatego dachy chat są tak bardzo wysunięte)
- Na rynkiem rozciąga się Góra Lanckorońska
- Na szczycie góry znajdują się ruiny wysadzonego Zamku lanckorońskiego (do dziś zachowały się tylko pozostałości muru i wież)
- Według legendy zamek jest połączony tajemnymi przejściami z rynkiem lanckorońskim i klasztorem kalwaryjskim
- Na zboczu Góry Lanckorońskiej wytyczono ścieżki o romantycznych nazwach: Aleja Cichych Szeptów czy Aleja Zakochanych
- Lanckoronę upodobali sobie artyści i malarze, którzy cenią sobie ciszę oraz senną, spokojną okolice
- „osłona od spiekoty i od deszczu, od tupotu szybkich spraw” śpiewał o Lanckoronie Marek Grechuta
- Co roku w grudniu odbywa się Festiwal „Anioł w Miasteczku”, podczas którego organizowane są wystawy, koncerty, warsztaty, wernisaże, jarmark oraz orszak w anielskich strojach ulicami Lanckorony
