Gorce – Lubań

  • Lubań (1225 m n.p.m.) jest szczytem leżącym w Gorcach

  • Szczyt posiada dwa wierzchołki: wschodni o wysokości 1225 metrów i zachodni o wysokości 1211 metrów

  • Wierzchołki są oddalone od siebie o 520 m. Pomiędzy nimi jest płaska polana Wierch Lubania

  • Kiedyś na polanie były pastwiska, a po obfitych opadach deszczu na środku łąki tworzył się staw

  • Na wschodnim wierzchołku zwanym Średni Groń oraz tuż pod nim znajduje się granica kilku podhalańskich miejscowości

  • Kiedyś istniał przesąd aby samobójców chować nie na cmentarzach ale na granicach wsi. Na Średnim Groniu jako miejscu granicznym odbywały się takie „pogrzeby”

  • Na wierzchołku zachodnim zbudowano wieżę widokową z której możemy podziwiać piękną panoramę Tatr, Gorców, Pienin, Beskidu Sądeckiego, Beskidu Wyspowego, Babiej Góry

  • „Gorce bardzo kochałem, a na Lubaniu wiele razy byłem” to słowa Jana Pawła II, wyryte na kamiennym ołtarzu obok wieży widokowej

  • W okolicach wierzchołka znajdowały się schroniska górskie, po których obecnie pozostały tylko ruiny

  • Pierwsze schronisko w czasie II wojny światowej służyło partyzantom ukrywającym się przez wojskami niemieckimi. W odwecie Niemcy spalili budynek. Drugie schronisko turystyczne wybudowano w 1975 roku, jednak spłonęło ono trzy lata później

  • Końcowy odcinek szlaku biegnącego południowym zboczem porasta bukowy las, w którym bije źródło wody pitnej

  • Lubań jest węzłem szlaków turystycznych (czerwony, niebieski, zielony i żółty). Ze szczytu możemy zejść do Kluszkowców, Krośnicy, Grywałdu, Krościenka, Tylmanowej, czy Ochotnicy Dolnej

  • Legenda o Lubaniu mówi, że pewien baca za grzech bluźnierstwa zapadł się pod ziemię wraz ze swoim stadem. Od tej pory w dzień św. Jakuba (25 lipca) na górze słychać krzyki i dzwoneczki owiec